De Tiger Leaping Gorge

Het hoogtepunt van de Yunan provincie

China heeft veel mooie natuur en veel plekken waar je kunt wandelen en/of hiken. Eén van de mooiere plekken om te hiken is Tiger Leaping Gorge. Een kloof van 15 kilometer waar de Jinsha rivier doorheen loopt. Je loopt een stuk langs de rivier en kunt er genieten van mooie uitzichten en rust. Een mooie wandeling voor iedereen die van hiken houdt. De Tiger Leaping Gorge, gelegen in het zuid-westen van China, bestaat natuurlijk al heel lang en wordt voornamelijk door de Naxi bewoont. Pas in 1993 is het opengesteld voor toeristen, maar in 1980 waanden de eerste buitenlanders zich door dit natuur gebied: Vier rafters probeerden de rivier te bedwingen, maar ergens zijn ze verdwenen en zijn nooit weer gevonden. Er zijn twee routes die men kan lopen: de 'higher road' en de 'lower road'. De eerste is langer (22 kilometers) en gevarieerder dan de 'the lower road'. 'The higher road' is moeilijker, want bij de andere loop je voor een deel over de weg. Wij hebben gekozen om de 'higher road' te doen.

Hoe bereik je Tiger Leaping Gorge?

De meeste mensen overnachten eerst in Lijiang. Een klein plaatsje wat bekend staat om Chinese authenticiteit. Veel hostels en hotels bieden een locatie aan waar je backpacks e.d. kunt achterlaten zodat je niet met erg veel zware spullen de bergen op moet. Vanuit Lijiang gaat 's ochtends een pendelbus naar de start van de route. Er is ook een openbare bus, maar deze is wat langzamer en stopt veel meer. Aanbevolen is om de pendelbus te nemen. De rit er naar toe is ook al de moeite waard. Onderweg heb je mooie vergezichten, dorpjes en mensen. Echt een pauze is er niet. De pendelbus rijdt door tot de ingang van het park. Hier betaal je voor je ticket en de bus brengt je iets verder. Na nog eens 10 minuten stopt de bus op een T-splitsing waar de meeste mensen zullen denken “En nu?”. Je kunt verder lopen of de weg omhoog nemen. Je moet de weg omhoog hebben.

En dan ga je wandelen door de Tiger Leaping Gorge

Eenmaal uit de bus loopt de route wat onduidelijk langs een weg naar boven. Langzaam worden de huisjes beneden kleiner en kleiner. Via S-bochten loop je ongeveer 1 ½ uur naar boven. Niet echt heel erg spannend. Het wordt pas spannend als je het eerste stalletje tegenkomt. Hier kun je nog even wat water, een bamboestok of wat te eten kopen. Vanaf dit punt loop je een stuk recht omhoog. Er is geen asfalt meer. Alleen een zandpad met stenen als een soort trap. Onderweg komen we ook wat gevorderde hikers tegen, maar zij hebben het ook moeilijk. Eenmaal boven is het uitzicht adembenemend. In de verte zijn wel wat auto's te zien, maar je hoort ze niet meer. De Janshi rivier is goed zichtbaar en de bergen er omheen ook. Op dit punt is weer een stalletje met sokken, eten en drinken. Men vindt het niet erg als je niets koopt maar wel gaat zitten rusten.

Verder omhoog

Na dit eerste punt gaat het iets minder hard omhoog, maar als de zon door komt wordt het op een andere manier lastig. Het vorige deel en het tweede deel is niet beschut. Onderweg zijn aanwijzingen te zien van oude stalletjes. Elk zo'n punt kan gezien worden als een rust punt. Ook kun je bordjes zien met de naam van je route ('the high road' of 'the lower road'). De route loopt over naar een bos. Dit is een makkelijker stuk; rechter en in de schaduw. De uitzichten worden ook steeds mooier en er zijn zelfs bergen met sneeuw te zien. Sta ook even stil bij deze plekken; het is de moeite echt waard.

Pauze, eten en drinken

Er zijn een paar stalletjes onderweg die koekjes, ijsjes, water en andere snacks verkopen. Voor een veel te hoge prijs natuurlijk. Voor water moet je uiteraard een uitzondering maken, als dat op is. Als je de vroege pendelbus hebt genomen kom je rond de lunch langs Naxi's guesthouse. Hier kan men een kamer huren, maar de meeste mensen komen hier om te eten en bij te komen. Als je de 'the high road' volgt kom je het vanzelf tegen. Verder is er weinig onderweg. Ga daarom goed voorbereidt onderweg. Na Naxi's guesthouse is er de Tea Horse Guesthouse, voor de meeste mensen het einde van de eerste dag. Maar Naxi's ligt op de helft en het is nog wel een stuk lopen naar Tea Horse.

28 bends

Het meeste beruchte stukje van deze hike is de '28 bends'. Een pad recht omhoog met 28 bochten. Eenmaal op de helft voelt het of er al meer dan 28 bochten zijn geweest. Dit is een stuk waar de meeste mensen tegenop kijken. Er liggen grote rotsen die zo gehakt zijn dat het soort treden zijn, maar ze zijn ongelijk en daarom erg vermoeiend. Tea Horse Guesthouse: De meeste mensen stoppen hier voor de eerste dag. Dit eenvoudige guesthouse heeft twee soorten kamers: kamers met alleen een bed en gedeelde badkamers, en kamers die ruimer zijn met eigen badkamer. Het eten in dit guesthouse verschilt per smaak. Ze hebben van alles; westers en Chinees. Gek genoeg is de zelfgemaakte pizza hier heerlijk, onze persoonlijke mening. Maar de kok doet zijn best om alles lekker te maken. Kijk voor meer info op Tea Horse Guesthouse.

Het laatste stukje

In principe kun je de hele 'the higher road' in een dag doen. Maar ben je niet zo fanatiek of heb je niet zoveel ervaring? Dan is het advies dit niet te doen. Het laatste stuk is minder intensief dan het eerste deel, maar het kan snel donker worden en er gaat geen bus meer vanaf het eindpunt terug naar Lijiang. Dus zit je in dezelfde bus als de mensen die er twee dagen over doen. Het laatste stuk van deze route door de Tiger Leaping Gorge gaat gestaag naar beneden en is duidelijk beter te doen dan het eerste deel. Onderweg kom je nog een waterval tegen. Het is ongeveer 2 uur naar Tina's guesthouse, het eind punt van de hike. Voor de mensen die nog energie over hebben is er nog een soort pad verder naar beneden naar de rivier. We hebben het zelf niet gedaan, maar een paar mensen die we tegen zijn gekomen hebben het wel gedaan. Het schijnt heel zwaar te zijn met veel klim werk. De lokalen hebben paden gemaakt met onstabiele (touw)ladders. Nadeel is dat je de lokalen een soort tol betaald. Hoe meer verschillende paden je bewandeld, des te meer moet je betalen. Bij Tina's kun je de bus terug pakken naar Lijiang. De kaart verkoop is bij de receptie. Je kunt hier prima even bijkomen met koffie en thee. Ook hebben ze eten. Hierna ga je terug naar Lijiang. De hike zit er op. De bus rijdt nog een heel stuk langs de rivier, zodat je hier nog even van kunt genieten.

Conclusie

Deze hike door de Tiger Leaping Gorge is zeker de moeite waard als je in China bent. Er is van alles te zien en totaal niet toeristisch, waardoor je lekker op je eigen tempo kunt lopen. Wel raden we aan om niet alleen te gaan. Er is geen enkel bereik met je mobiel en je komt op sommige plekken weinig mensen tegen. Als het regent of net flink geregend heeft, kan het best gevaarlijk zijn. Ga dan niet en wacht tot het beter wordt. Dit was niet onze eerste hike en zeker niet de laatste, maar deze zal ons wel bij blijven als een van de mooiere en verrassendste wandelingen in onze reizen.

Wat neem je mee?

Het is voor iedereen anders, maar dit is wat de meeste mensen meenemen op een hike door de Tiger leaping Gorge:

• Goede, dichte wandelschoenen
• 2 liter water. Voor de eerste dag. Er zijn wat stalletjes onderweg die water verkopen, maar die zijn erg duur
• Zaklamp, voor het geval het donker wordt
• Lichte en luchtige kleding. Neem ook een trui mee, want in de avond kan het flink afkoelen
• Rekverband, mocht je iets verstuiken o.i.d.
• Anti-muggen spul. Hydrocortisol kan erg goed werken tegen het jeuken
• Zonnebrand en zonnebril
• Schoon ondergoed
• Zakmes
• Geld. Nergens een pin automaat en het eten en overnachten dien je contant te betalen
• Camera
• Eten voor onderweg. Meergranen koeken werkt goed tegen de trek en energie.
• Wandelstokken. Of een bamboe stok kopen voor 10 Yuan. Ze staan langs de route overal met die stokken.
• Regenkleding/poncho's
• Toiletspullen. Ook toiletpapier of zakdoekjes.