In december 2016 begon ik aan een avontuur dat mijn leven zou veranderen. Op een tweedehands fietsje vertrok ik uit Rio de Janeiro, met als doel het bereiken van de stad Bogota in Colombia. Een reis van ruim 7.000 kilometer.
Mijn fiets kocht ik een aantal dagen voor vertrek in Rio de Janeiro, en kostte mij nog geen 80 euro (!). Ik verwachtte daarom niet dat ik op de fiets erg ver zou komen, maar had al besloten dat ik hierna zou kunnen lopen en liften.
Hier zijn 3 dingen die ik, al dan niet bewust, voor en tijdens mijn reis heb gedaan, en die achteraf gezien hebben bijgedragen aan een werkelijk onvergetelijk avontuur:
Plan, maar niet te veel
Vooraf had ik bedacht wat ongeveer mijn route moest gaan worden. Ik wou erg graag van de oostkust (Brazilië) van het Zuid-Amerikaanse continent naar de westkust (Peru) van het continent fietsen. Hierbij wou ik vanuit Rio de Janeiro eerst de staat São Paulo bereiken, om vervolgens landinwaarts richting de grens met Bolivia te gaan.
Vanaf de westkust van Zuid-Amerika zou ik verder in noordelijke richting fietsen tot aan Colombia. Mijn plan was verder niet uitgewerkt. Omdat ik niet had verwacht ver te komen op de fiets die ik had aangeschaft. Dit bleek achteraf een zegen. Soms is een reis zo strak gepland dat er te weinig ruimte is voor spontaniteit en verrassing, zaken die tijdens een avontuur (en vooral voor de periode erna) ontzettend belangrijk zijn.
Daarnaast zorgde een gebrek aan planning voor lastige en soms zelfs moeilijke momenten. Met veel plezier denk ik nu terug aan de momenten waarop ik er even doorheen zat, en toch ben doorgegaan. Vaak maak je onvergetelijke dingen mee op momenten waarop je ze absoluut niet verwacht. Zorg er dus voor dat je niet teveel vooraf plant, en vertrouw erop dat een gebrek aan planning juist zal zorgen voor een mooier avontuur.
Neem je tijd
Reizen met de wetenschap dat je alle tijd hebt van de wereld is geweldig. Een reis maken die vooraf geen einddatum heeft zorgt ervoor dat er écht van alles kan en mag gebeuren tijdens je avontuur. Hoewel ik niet alle tijd van de wereld had tijdens mijn reis, 2,5 maanden is een stuk langer dan de gemiddelde vakantie. Heb je bijvoorbeeld een werkgever die meewerkt aan betaald of zelfs onbetaald verlof? Pak je kans.
Tijdens het fietsen voelde ik elke dag de druk van het halen van een zelf gesteld doel. Ik had me voorgenomen begin maart Colombia te gaan halen. Nooit eerder heb ik op deze wijze een reis meegemaakt. Een reis waarbij ik constant op pad was en zo’n 10 weken de tijd had om een prachtige route af te leggen.
In de afgelopen jaren ben ik steeds beter gaan beseffen wat reizen echt inhoudt. Vroeger ging ik een weekje op pad en geloofde ik graag dat ik aan het reizen was. Nu weet ik dat je voor écht reizen vooral tijd nodig hebt. Tijd om een plaats of land beter te leren kennen. Tijd om mensen te ontmoeten en die mensen en vooral het verhaal achter die personen te begrijpen.
“Om een hoger niveau te halen in je leven dien je je comfort zone te verlaten, en dingen te doen die absoluut niet comfortabel voor je zijn…” - T. Harv Eker
Reis met een klein budget
Reizen met een klein budget, of zoals in mijn geval zelfs ‘no budget’ was een enorme uitdaging. Vooraf was ik vooral bezig met de fysieke uitdaging die mijn reis zou gaan worden. De temperatuur in Brazilië bereikt in de zomer soms wel de grens van 40 graden. Ik zou ook op de heetste momenten van de dag op de fiets zitten. Mijn situatie stond namelijk niet toe dat de reis maar een dag langer zou duren dan nodig.
‘No budget’ op reis gaan was geen keuze. Toen een paar maanden eerder landde op het vliegveld van Rio de Janeiro had ik 20 (!) euro op zak. In Rio kon ik gelukkig aan de slag gaan voor een vriend, die tours organiseerde voor toeristen in de favela. De tours vielen tegen, en niet werken betekende simpelweg geen inkomen. Ondanks de tegenslagen besloot ik dat ik hoe dan ook op de fiets zou gaan stappen.
Op dag 5 van mijn avontuur kwam het moment waar ik waarschijnlijk het meest tegenop keek. Het was bijna middernacht, en ik was nog steeds op zoek naar de woning van een Nederlands echtpaar wonend in Ubatuba (aan de kust in São Paulo). Ontzettend moe besloot ik wat uit te rusten bij het hokje van een bewaker van een appartementencomplex.
Dit werd mijn eerste slaapplek buiten. Midden in de nacht maakte één van de bewakers mij wakker. Ik schrok een beetje, maar bleef rustig. De man bood mij een bordje met eten aan. Het was de nacht van kerst, en hij vond het niet meer dan normaal dit met mij te delen.
De nachten die ik tijdens mijn avontuur buiten doorbracht, hebben mij gevormd. Het waren er uiteindelijk zo’n 30 in totaal. Vele uren lag ik wakker waarbij ik moest denken aan alle keuzes die ik in de jaren daarvoor heb gemaakt.
Ik werd geconfronteerd met zaken die ik in mijn comfort zone niet zou confronteren, en dus niet zou verbeteren. Eén ding maakten de nachten die ik op straat doorbracht duidelijk: ik moest veranderen. Dit gebeurde allemaal omdat ik tijdens mijn avontuur volledig m’n comfort zone verliet en elke dag zowel fysiek als mentaal tot het uiterste moest gaan.
Naast bloggen beheert Freddy Stichting Sovela, een stichting die kleine sociale projecten in Brazilië en Kaap Verdie ondersteunt.